قرنیه ای که به صورت سه بعدی از سلول های انسان چاپ شده است
انتشار: مرداد 27، 1401
بروزرسانی:
28 آذر 1404
قرنیه ای که به صورت سه بعدی از سلول های انسان چاپ شده است
به منظور مهندسی قرنیه پرینت سه بعدی، محققان ماتریسی از بافت قرنیه سلول زدایی شده و سلول های بنیادی مشتق شده از چشم انسان را مهندسی کردند تا یک هیدروژل بیومتریک منحصر به فرد و در انتظار ثبت اختراع بسازند. از آنجایی که قرنیه پرینت سه بعدی از مواد بافت انسانی ساخته شده است، زیست سازگار است و بنابراین برای پیوند به انسان کاملا مناسب است. تیم سازنده این پروژه همچنین توضیح می دهد که هر قرنیه اهداکننده در تهیه سه قرنیه چاپ شده سه بعدی کمک می کند.
قرنیه ای که به صورت سه بعدی توسط شرکت هندی Pandorum Technologies چاپ شده است. (اعتبار عکس: Pandorum Technologies.
توسعه قرنیه پرینت سه بعدی
از آنجایی که نوآوری ها در بخش تولید افزودنی های پزشکی دنبال می شوند، پروژه هایی با هدف چاپ سه بعدی قرنیه در حال ظهور هستند. قبلاً در سال 2019، دانشمندان دانشگاه A&M فلوریدا با افشای تحقیقات خود در مورد این موضوع در مورد آنها صحبت می کردند. این بار در هند است که پیشرفت در حال رخ دادن است. تیمی از پزشکان و دانشمندان از موسسات تحقیقاتی و بهداشتی مختلف موفق به پرینت سه بعدی قرنیه مصنوعی و پیوند آن به چشم خرگوش شدند. اولین موردی که می تواند نوید دهنده پیشرفت چشمگیر در زمینه چشم پزشکی باشد.
نظر شما در مورد این قرنیه پرینت سه بعدی چیست؟ دریغ نکنید نظر خود را در نظرات مقاله به اشتراک بگذارید. همه ویدیوهای ما را در کانال ما بیابید یوتیوب یا ما را دنبال کنید فیس بوک یا توییتر !
قرنیه با قابلیت ساخت در قطرهای مختلف، از 3 تا 13 میلی متر، می تواند در سال های آتی جایگزین مناسبی برای افرادی شود که دچار ضایعات قرنیه شده اند. بدیهی است که در حال حاضر امکان انجام پیوند وجود ندارد، قبل از استفاده از این برنامه بر روی بیماران به آزمایشات بیشتری نیاز است.
تصادفی نیست که محققان بر قرنیه تمرکز کرده اند. اولین لنز شفاف چشم، اجازه می دهد تا نور را متمرکز کرده و دید واضحی به دست آورید. یکی از بخش های ضروری چشم، آسیب آن یکی از علل اصلی نابینایی در جهان است و سالانه بیش از 1.5 میلیون مورد جدید گزارش می شود. و به لطف این نوآوری، دانشمندان امیدوارند که بتوانند آن را برطرف کنند. پزشکان سایان باسو و ویوک سینگ، اعضای تیم مسئول این پروژه، اظهار می کنند: این ممکن است یک نوآوری موفقیت آمیز در درمان شرایطی مانند اسکار قرنیه (که قرنیه کدر می شود) یا قوز قرنیه (که در آن قرنیه به تدریج نازک می شود) باشد. »
